Trudne do uwierzenia, a jednak. Nasz Izercio kończy dziś 11 lat. W tym wyjątkowym dniu ubrał się elegancko, niezmiennie na niebiesko. Przyjął życzenia, patrząc na rodzinne zamieszanie w oszołomieniu. Jednak gdy zobaczył, a raczej poczuł urodzinowy tort jego uwaga była skupiona na jednym - kiedy? Świeczek nie zdmuchiwał, tylko je zjadł. Trudno mówić o delektowaniu się wołowinką, buraczkiem, szyneczką, czy groszkiem. Przyznać jednak trzeba, że jadł z klasą i kulturą.
Przez okres zimowy obserwujemy, że piesek się starzeje. Widać to głównie w tempie chodzenia, które zwolniło. Piesek ma tez pewnie trudności ze wstawaniem, zwłaszcza po długiej drzemce. Nie podajemy mu żadnych leków, bo dopóki daje radę, nie uważamy za stosowne faszerować go czymkolwiek. Dostaje kolagen, ale nie lubi go specjalnie, więc podawanie go jest wyczynem. Tak więc aktywność Izerka nieco spadła, choć gdy widzi wodę, chlebek i swoją ukochaną nabiera szczenięcej werwy. Wypracował sobie mechanizm przywoływania służby, czyli nas. Gdy nie chce mu się wstać, a czegoś chce to szczeka. Ale to takie inne szczekanie, ciche, takie wołanie "Czekam, wołam, chodźcie!". No więc idziemy, aby piesek nie wstawał i zgadujemy, o co gamoniowi chodzi. Mamy nadzieję, że wraz z wiosną pieskowi przybędzie energii, a pływanie poprawi jego kondycję.
Życzymy Izerciowi, aby długo cieszył się zdrowiem i dobrą kondycją,
by okres starości, w który wkroczył był dobry, spokojny.
Życzymy, aby jak najdłużej był z nami, bo to ważny członek rodziny.
