"Ciężka praca Prezesa"

                 Jakiś czas temu Izerek postanowił zostać Prezesem. Myśleliśmy, że to jakieś żarty, ale on potraktował sprawę poważnie. W pokoju Ali założył sobie biuro, zawładnął biurkiem dziecka i krawatem pana. Widocznie zwrócił uwagę na to, że wraz z rozpoczęciem września wszyscy ruszyliśmy do pracy i szkoły, nawet wszechobecna Ala znika na kilka godzin.
                Oto, jak wygląda pracowity dzień Prezesa "niewiadomoczego".

 

Zanim zacznę pracę sprawdzę, czy kumpli nie widać...

 

A państwo myśleli, że goldenek to taki duży piesek, że na biurku się nie zmieści. Naiwni!

Żeby oni wiedzieli, co ja robię, jak ich nie ma w domu!!!

 

Kumpli nie ma, miska pusta...No to może trochę popracuję?

 

 

Najpierw zerknę jeszcze w lustereczko, zobaczę, jak dziś włos się układa.

Wczoraj mnie tak wyczesali, że poduszkę by można wypchać, już myślałem, że łysy będę.

No nieźle, nieźle.... Faza będzie zachwycona. Wąs jakby dłuższy, nos błyszczący, zębiska bialutkie.

Ależ mi się nie chce pracować!

A może myszka nie działa i będzie pretekst do porzucenia roboty?

Działa, niestety. A za oknem tak ładnie.

Pies to ma przekichane, żeby w taką pogodę pracować, zamiast biegać za suczkami.

 

Ktoś dzwonił? Jacyś interesenaci? Nie ma mnie dla nikogo! Mam telekonferencję!

 

No nic, krawat ubrany i do roboty. Chociaż pozory trzeba stwarzać. Co by tu dziś....?

 

Może od lektury zacznę, coś o słuchu ludzkim poczytam.

Jakoś ostatnio mam wrażenie, że moi państwo przygłuchli, piszczę, śpiewam, daję sygnały, 

że czas wyjść, a oni nic. Muszę uciekać się do szczekania.

 

No ciekawe z tym słuchem, ciekawe. Głuchną na starość...

Od razu wiedziałem, że coś jest nie tak. Ale na aż tak starych to  nie wyglądają....

 

Ależ mnie wykończyła ta lektura.

 

Chyba czas na przerwę.

 

Pani Jolu!!!!! Kaaaawaaaa!!!!!

 

Nie, no nie można się zwykłej kawusi doprosić! Co za czasy!

Chyba muszę pomyśleć o zwolnieniach.

Pora zakończyć tę pracę, dość już na dziś. Czuję się wyczerpany.

 

Zamykam biuro i idę pobrykać.

              I tak oto Prezes Izer Song zakończył urzędowanie. Jak widać uczciwie zapracował na miskę karmy, której oczywiście nie chce jeść bez dosmaczania.
             Ale przystojniak z niego, prawda? W końcu to już dorosły pies, Prezes Pies.