"Nowy kompan"

                 Miłośnicy i sympatycy wiedzą, że Izerek ma wielu przyjaciół, ożywionych i nieożywionych. Tych drugich sam ożywia, wprawiając w ruch zawrotny.

                 Niedawno Ala dała psinkowi nowa zabawkę - pluszowego misia polarnego. Maskota swoje waży, zastanawiałam się, czy Coca - Cola go nie napchała jakimiś puszkami. Mały, gdy zobaczył, że szykuje się niespodzianka, machał ogonem jak szalony. Pochwycił misia w zęby i wysoko podnosząc głowę i kręcąc zabawnie kuperkiem, zaniósł pluszaka do legowiska. Był tak zadowolony, że cichutko popiskiwał, przemieszczał się z misiem w różne miejsca, tak jakby chciał wszystkim domownikom pokazać radość lub też zapoznać nowego przyjaciela z rozkładem mieszkania.

 

 

 

                Polarnik na wstępie musiał zostać poddany operacji wycinania oczu, ponieważ plastikowe elementy są niezwykle kuszące dla pieska. Tak więc pluszak został oślepiony, zatem było mu wszystko jedno, dokąd wędruje w izerkowym pysku. Ten próbował kręcić łepetyną, jak to ma w zwyczaju, ale zdziwił się, bo ciężar nie pozwalał na swobodne wymachy. Izer szczeknął zatem znacząco i ze złości powygryzał miśkowi skórzany nos. Biedaczysko, nie dość, że ślepe, to jeszcze bez powonienia i nieme, bo "usteczka" Izerek też wypruł.

               Po całym dniu zabawy Izer uznał, że jedynym nadającym się do wspólnego brykania miejscem jest dywan w salonie, Niestety nam ten pomysł nie przypadł do gustu więc kazaliśmy psu "iść do siebie". Szedł, po to, by po sekundzie wrócić i "walczyć" z polarnym na dywanie.

 

 

 

                Potem ubzdurał sobie, że skoro tam mu zabraniamy, to może przenieść się na kanapę do Ali. Gdy przyuważyłam czorta chciało mi się śmiać. Mruczał, gadał z misiem i łypał na mnie.

 

 

               Gdy tłumaczyłam pieskowi, że tak nie wolno, spojrzał na mnie zdziwiony, jakby nie rozumiał o co chodzi. A rozumiał doskonale.

 

 

               Co więcej, posunął się w swej bezczelności dalej. Gdy pluszak mu spadł, szczekał i patrzył raz na mnie, raz na misia, jakby chciał rzec "No podnieś, przecież widzisz, że zabawka mi spadła". A gdy ją dostał, patrzył z rozbrajającym uśmiechem:) I jak się gniewać?