"Jarosławiec"

                   Jarosławiec to niewielka miejscowość na polskim wybrzeżu. Kilka lat temu stała się popularna dzięki temu, że wybudowano to duży wodny park rozrywki. Zawożąc Alę do dziadków postanowiliśmy sprawdzić, co to za miejsce.

                  Po sezonie pewne ciche i spokojne, a teraz gwarne i pełne turystów. Czyli nie dla nas, nie lubimy takich tłumów, smażalnianych zapachów, kramów i straganów z ciuchami i rekwizytami plażowymi. Najpierw pojechaliśmy na plażę poza miejscowością, aby psina miał radochę i mógł popływać. Tam było trochę luźniej i spokojniej. 
                 Izerka radość była tym większa, że na brzegu było pełno różnej wielkości kamieni. Szalał, bo inne słowo nie oddaje jego zachowania. Kopał, przesuwał kamlotki, a potem wynosił je w pysku, składował na brzegu - słowem miał jakiś plan. Śmialiśmy się, że będzie budował kamienną budę na plaży.
                 Izerka nie sposób wyciągnąć z wody. Gdy tylko siadamy na kocu, on siada na brzegu i szczeka. Gorzej niż z dzieckiem, trzeba cały czas zajmować się bestyjką. Jest bardzo zaniepokojony, gdy Adam wypływa dalej i nurkuje. Wtedy biega po plaży, szczeka, płynie w jego stronę i wraca, znów płynie. Nie lubi psina takich sytuacji, oj nie lubi. Gdy pan wychodzi piesek szarpie go, szczeka, piszczy, machając oczywiście ogonem, jakby chciał powiedzieć: "Martwiłem się! Nie rób więcej takich numerów!".

 

 

 

 

 

 Lubimy tę minę, gdy czegoś szuka. Skupiony, zmarszczony, poważny:)

 

 

  

Tyle skarbów było na plaży, że Izercio zgłupiał. Nie wiedział, gdzie uderzyć najpierw.

 

A poniższa fotka specjalnie dla Bemalg:)